Hobbels

Lieve familie en vrienden,

Wat gaat de tijd snel, inmiddels zijn we twee maanden in Canada en is er een hoop geregeld en een hoop dat nog geregeld moet worden.

We moeten nog steeds een beetje onze draai in het huis vinden, Jonathan en Hannah zijn gewisseld van kamer en af en toe wordt er nog wat spulletjes uitgepakt waar we nog niet aan toe gekomen zijn.
In de basement staat het bureau en de computers, daarnaast staan er dozen die nog opgeruimd moeten worden en er ligt heel veel Lego! Jonathan is samen met Michiel de Lego aan het ordenen en aan het bouwen, Jonathan vindt het vooral erg makkelijk wanneer wij voor hem bouwen ;-).
Diana was begonnen met het maken van foto’s van het huis, toen de batterij van de camera leeg bleek te zijn, de foto’s volgen dus nog.

Jonathan speelt regelmatig met onze buurkinderen: Harrison en Hannah. Hierdoor begint hij al aardig Engels te spreken en pikt hij het ook goed op. Zelfs Hannah zegt “Thank you” wanneer je iets aan haar geeft of voor haar doet. Volgende week gaat Jonathan (overdag) naar summer camp, dit wordt gratis aangeboden aan immigranten om de Engelse taal te leren en om kennis te maken met de Canadese cultuur. We zijn ook even een kijkje gaan nemen bij de school waar Jonathan na de zomer heen gaat, deze school is nog in aanbouw en op dinsdag 5 september gaan voor het eerst de deuren open. Hannah is onze ‘little monkey’, ze slingert door de speeltuinen heen, klimt overal op en rent lekker rond. In haar bed maakt ze er ook een feestje van, of er juist onder… we hebben haar al een aantal keer onder haar bed gevonden met slapen ;-).

Verder gaan we af en toe op stap, naar het meer Pike Lake, buiten zwembad, parken enz. Het geeft ons een vakantie gevoel, een warm zonnetje (rond de 30 graden) en alles kan op het gemak. Ondanks dat lopen we ook tegen dingen aan. Zo is het een gedoe om ons rijbewijs om te zetten naar een Canadees rijbewijs, terwijl we van tevoren geïnformeerd hadden blijkt die informatie nu niet te kloppen. Het is  ook een kip-ei verhaal. Voor het omzetten van het rijbewijs moet je 2 bewijzen hebben dat je hier woont en 2 bewijzen om aan te tonen dat je wel echt bent wie je bent. Hoe kan je dan bewijzen dat je hier woont? Dat moet met een utility bill, maar die ontvang je pas aan het einde van de maand. Dan heb je die ontvangen denk je klaar te zijn, maar dan staan de namen niet gespeld conform paspoort. Ook is getrouwd zijn geen garantie dat je dan beide op hetzelfde adres woont. Als iets alleen op naam van Michiel staat is niet bewezen dat ook Diana daar woont en vice versa. Diana moet hier bij alles haar meisjesnaam hanteren, want anders klopt het niet met het paspoort. Je kan wel een auto kopen, de license plate (verzekering) regelen, maar een rijbewijs kan niet zonder extract van de RDW. Dat soort dingen werken nu een beetje frustrerend, we hebben dus ook nog geen health card (voor gratis zorghulpverlening in Canada). 

Michiel is aan het rondkijken voor een baan, daarbij komt vooral netwerken om de hoek kijken. Netwerken neemt tijd in beslag, terwijl je het liefst alles zo snel mogelijk geregeld hebt. De eerste sollicitatiebrief is de deur uit en de eerste netwerkborrel bezocht. We hopen dat dit verder mag ontwikkelen tot het vinden van een leuke job. Verder is Michiel nog af en toe aan het werk voor Nederland en Jonathan aan het helpen met het bouwen van de Lego. Ook heeft Michiel al menig brood  gebakken en geëxperimenteerd met het maken van mayonaisse, pindakaas, eiersalade enz.

Diana vindt het momenteel moeilijk, alles moet zijn plekje krijgen en zijn draai vinden. Waar doe je boodschappen, wat kan je gaan doen met de kinderen om wat te ondernemen, geen vriendinnen om mee te kletsen of af te spreken enz. Ze mist Nederland, familie, vrienden en de Nederlandse cultuur. 
Verder lijkt school buschauffeur leuk, alleen moet je dan minimaal 1 jaar in Canada zijn en een Canadees rijbewijs hebben (wat we nog niet hebben). 

Om als licensed early childhood educator aan de slag te mogen willen we haar diploma laten inschalen door de World Education Services. Hebben we daarvoor het een en ander geregeld sluit de school in NL waar ze op moet wachten, plus net op de laatste schooldag in Nederland werd er gemaild dat ze haar gegevens niet konden vinden. Uiteindelijk heeft ze zich ingeschreven op een nanny site, nog even afwachten dus.

Vanaf maandag 21 augustus gaat zij deelnemen aan een Engelse cursus, 4 avonden in de week. In juni heeft Diana een test gedaan voor haar Engels waaruit naar voren kwam dat ze nog 1 niveau verder kan studeren via de immigratie. Dit is dan gratis, mocht je daarna je Engels nog verder willen ontwikkelen, dan moet je hier zelf voor betalen. Ze zijn van mening dat je vanaf niveau 9 (er zijn 12 niveaus) je Engels verder zal ontwikkelen door dagelijks Engels te spreken (je woordenschat uitbreiden).

De kinderen hebben het ook een beetje moeilijk op het moment, ze beginnen te beseffen dat we nu echt naar Canada zijn en wat dat inhoud. Ze worden stil wanneer we Skypen of erna en Jonathan moest ook huilen vorige week. Hij bedenkt dan zelf dat het wel weer heel leuk is wanneer mensen ons komen bezoeken of wanneer wij op vakantie gaan naar Nederland. 

Al met al een periode met hobbels. We tackelen ze een voor een, maar het levert frustratie en irritatie op. Denk je goed voorbereid te zijn loop je nog een keer tegen een muur op. Het is ook een fase waar we doorheen moeten in het emigratie proces. We kijken uit naar mogelijk twee bezoeken in september en hopen dat we tegen die tijd wat meer in ons ritme zijn gekomen en onze draai hebben gevonden.

Lieve groetjes uit Saskatoon, 

Michiel, Diana, Jonathan en Hannah.